METODA ANIMACJI SPOŁECZNOŚCI LOKALNYCH NA RZECZ DOBRA WSPÓLNEGO

| 93 Przedstawiciele realizatora programu, liderzy partnerstw lokalnych, animatorzy dobra wspólne- go prezentują program i metodę na różnego rodzaju lokalnych i ogólnopolskich spotkaniach. Istot- nym wsparciem działań upowszechniających jest potwierdzenie – dzięki przeprowadzonemu badaniu – skuteczności i użyteczności metody. Dodatkowy, istotny argument stanowi nieoczeki- wany i nieplanowany „sprawdzian” przydatności metody w ekstremalnych warunkach pandemii COVID-19. Jego wyniki pozwoli ocenić w pełni ewaluacja, zaplanowana w 2021 roku w ramach programu „Lokalne Partnerstwa PAFW”. Nieprzerwana realizacja działań przez wszystkie part- nerstwa w 2020 roku pozwala sądzić, że metoda działa nawet w trudnych dla aktywności spo- łecznej czasach. Warto zwrócić uwagę, że upowszechnianie metody animacji może mieć jeszcze inny wy- miar niż jej wdrażanie. Nie każdy dzisiaj, z powodów opisanych wyżej, może wdrożyć meto- dę, ale każdy może w działaniach w społeczności lokalnej wykorzystać jej przesłanie, które można ująć tak: jeśli chcemy, żeby żyło nam się lepiej w naszej społeczności, musimy o to razem zadbać . Każdy może także skorzystać z kilku podstawowych zasad , na których opiera się metoda animacji. Ich przestrzeganie zwiększy szanse na powodzenie działań służących animowaniu aktywności społeczności lokalnych niezależnie od tego, w jaki sposób te działa- nia są realizowane. Te zasady to dorobek metody animacji społeczności lokalnych dla dobra wspólnego, z którego może czerpać każdy, bez żadnych dodatkowych warunków . Najważ- niejsze z tych zasad to: • otwartość na wszystkich członków społeczności, również tych, którzy do tej pory nie byli aktywni, a także otwartość na różne potrzeby, poglądy, pomysły, • dialog między mieszkańcami, instytucjami, organizacjami, wymiana informacji, wzajemna komunikacja, dyskusja, wypracowywanie wspólnych stanowisk, • oddolność w określaniu tego, co i jak chcą robić mieszkańcy, formułowaniu wspólnych ce- lów i realizacji wspólnych działań, • łączenie , poszukiwanie i stosowanie formuł i rozwiązań, które spajają mieszkańców, po- zwalają działać mimo różnic, np. dobra wspólnego czy partnerstwa lokalnego, a także łą- czenie własnych indywidualnych potrzeb z potrzebami innych i całej wspólnoty, • perspektywa myślenia i działania, określanie długofalowych celów i korzyści dla społecz- ności lokalnej, • upowszechnianie wartości będących podstawą działania wspólnoty, takich jak tolerancja, solidarność, wzajemność.