METODA ANIMACJI SPOŁECZNOŚCI LOKALNYCH NA RZECZ DOBRA WSPÓLNEGO

| 91 Przeprowadzone badanie wykazało jednak, że stosowanie metody nie jest dostępne dla każde- go. Wynika to z charakteru samej metody. To nie jest gotowa recepta, jak skutecznie animować społeczność lokalną, bo takiej recepty, którą można byłoby zastosować w Biłgoraju, Warce czy w Chrzanowie, nie da się stworzyć. Własną receptę dla swoich społeczności muszą wypra- cować sami mieszkańcy. Jak stwierdziła Ostrom, tylko oddolność wypracowanych rozwiązań może przynieść sukces. Metoda daje rodzaj solidnej, sprawdzonej ramy, którą mieszkańcy muszą wypełnić treścią, czyli konkretnymi działaniami. To ogromny atut, bo dzięki temu me- todę można dostosować do specyfiki lokalnej społeczności, a także wyzwanie, bo wdrażanie metody wymaga pewnego bagażu wiedzy, umiejętności i doświadczeń. Liderzy partnerstw w ewaluacji ocenili wysoko przydatność metody, jej kompleksowość i pro- stotę, ale należy podkreślić, że są to osoby mające wiedzę i doświadczenie w działaniach ani- macyjnych. Dla tych, którzy dopiero zaczynają, metoda może stanowić zbyt trudne wyzwanie. Nie dotyczy ono samej konstrukcji czy struktury logicznej metody, która rzeczywiście jest pro- sta, ale przełożenia na praktykę jej fundamentów, w szczególności flagowego dobra wspól- nego, w czym wcześniejsze doświadczenie w aktywizacji społeczności okazuje się kluczowe. Na podstawie doświadczeń partnerstw oraz wniosków z ewaluacji sposobów wdrażania me- tody można określić warunki, które są niezbędne do jej stosowania, oraz takie, które pomagają osiągnąć sukces. Tabela 7: czynniki niezbędne do wdrażania metody i czynniki w tym pomocne CO JEST NIEZBĘDNE DO WDRAŻANIA METODY CO POMAGA WE WDRAŻANIU METODY Lider personalny, czyli osoba, która podejmie się wdrażać metodę w swojej społeczności, będąc jej „twarzą”, mająca doświadczenie i autorytet. Dobrze, jeżeli lider nie jest sam, ale ma wokół siebie inne osoby, z którymi wspólnie podejmuje decyzje. Lider instytucjonalny, czyli organizacja lub instytucja stanowiąca zaplecze organizacyjne lidera. Pomocne jest, gdy lider instytucjonalny jest rozpoznawalny w społeczności i ma doświadczenie w działaniach na rzecz jej mieszkańców. Grupa inicjatywna, żeby zwiększyć siłę oddziaływania lidera, pomóc mu udźwignąć ciężar wdrażania metody, a także żeby zmniejszyć ryzyko narzucenia przez niego własnych pomysłów. Użyteczne jest doświadczenie w działaniach na rzecz społeczności członków grupy inicjatywnej. Stosowanie wszystkich kluczowych elementów metody. Wsparcie w postaci szkoleń i doradztwa dotyczącego wdrażania metody. Otwartość na mieszkańców i partnerów instytucjonalnych grupy inicjatywnej. Doświadczenie członków grupy inicjatywnej w działaniach animacyjnych. Akceptowalne i nośne społecznie dobro wspólne. Międzysektorowe partnerstwo lokalne. Myślenie, planowanie i działanie perspektywiczne. Otwarty na współpracę samorząd lokalny.