METODA ANIMACJI SPOŁECZNOŚCI LOKALNYCH NA RZECZ DOBRA WSPÓLNEGO

| 35 Wykres 3: krzywa produkcji dobra publicznego – krzywa „S” Źródło: opracowanie własne. Na początku linia jest dość płaska, a więc niewiele się dzieje. Kiedy jedna osoba zaczyna dzia- łać, trudno jej samodzielnie zmienić np. jakość powietrza w mieście albo przystosować nie- używane pomieszczenie w urzędzie, żeby zaczęło służyć mieszkańcom jako świetlica. Kiedy w działania włącza się kilka osób, krzywa zaczyna nieco szybciej rosnąć, a więc ta sama ilość zaangażowanych środków (np. godzina pracy, kolejne 100 złotych, kolejna osoba partycypują- ca w działaniach) daje większy efekt niż te środki, które były zaangażowane na początku. Przy kolejnych angażowanych środkach utrzymywany jest ten poziom efektywności w produkcji dobra. Na koniec jednak, kiedy mamy już prawie całość (np. kiedy pomieszczenie jest wyre- montowane albo kiedy 90 proc. domów w okolicy przeszło na ekologiczne sposoby ogrzewa- nia), efekt angażowania kolejnych osób nie jest już aż tak widoczny, aż tak istotny. Kiedy pomy- ślimy o współpracy wielu osób nad jednym zadaniem, często taka krzywa dość dobrze oddaje nasze intuicje. Jedna czy dwie osoby nie zdziałają wiele (choć są niezbędne, by pewien proces się zaczął), kiedy mamy już trzecią i czwartą, daje nam to duży efekt, ale kiedy np. mamy już 10 osób włączonych do pracy nad zadaniem, zaangażowanie jedenastej lub dwunastej nie daje już dużo większych rezultatów, niż gdyby pozostać przy 10 osobach. Analiza modelu masy krytycznej w kontekście tworzenia dóbr wspólnych prowadzi do czte- rech kluczowych wniosków. Pierwszy jest taki, że im więcej środków do realizacji wspólnych działań (osób, ich pracy, wysiłku, kompetencji), tym lepiej . To dość oczywisty wniosek, im większą liczbą środków, dysponuje grupa, tym łatwiej wytworzyć wspólne dobro. Nie chodzi tu przy tym jedynie o liczbę osób, ale o szeroko rozumiane środki, które mogą zaangażować, zarówno pieniądze, jak i kompetencje. W tym sensie każde szkolenie, które przechodzą człon- kowie grupy, ma znaczenie, bo zwiększa sumę potencjalnych środków , które można wykorzy- stać w procesie tworzenia wspólnego dobra. Ilość powstałego dobra Zaangażowane środki