METODA ANIMACJI SPOŁECZNOŚCI LOKALNYCH NA RZECZ DOBRA WSPÓLNEGO

10 | Liderami partnerstw mogą być organizacje uczestniczące w jednym z następujących pro- gramów PAFW: „Działaj Lokalnie”, „English Teaching”, „Równać Szanse”, „Szkoła Ucząca Się” (SUS), „Liderzy PAFW”, Program Rozwoju Bibliotek, „Przemiany w Regionie” (RITA), a także „Seniorzy w Akcji”. W realizację projektów są zaangażowani liczni mieszkańcy gmin i wolon- tariusze. Dotychczas w siedmiu edycjach programu, realizowanych w latach 2009–2020, za- wiązało się 54 Lokalnych Partnerstw PAFW, które swoim zasięgiem obejmują 100 gmin i pro- wadzą działania z zaangażowaniem 840 partnerów. We wspólne przedsięwzięcia realizowane przez partnerstwa lokalne, inicjowane przez beneficjentów programów PAFW, zaangażowa- ło się dotychczas ponad 150 tysięcy mieszkańców. Uczestnicy programu realizują projekty w oparciu o metodę animacji, otrzymując wsparcie merytoryczne ze strony ARFP. Każde partnerstwo lokalne działa na rzecz dobra wspólnego , które jest wiodącym elementem metody animacji. Dobra wspólne w programie „Lokalne Partnerstwa PAFW” są bardzo zróżni- cowane, zależne od tego, co mieszkańcy uznali za ważne dla społeczności. Są to przestrzenie publiczne (parki, świetlice wiejskie, szkoły, domy kultury), zasoby środowiska naturalnego (lasy, wody, powietrze), lokalne tradycje (wypiek chleba, tradycje garncarskie, obrzędowe ręczniki) czy też sami mieszkańcy (wspólne relacje sąsiedzkie, wolontariat, dzieci i młodzież, seniorzy). Realizacja programu jest monitorowana przez PAFW i ARFP, przeprowadzono również trzy jego ewaluacje. Na przełomie 2018 i 2019 roku została przeprowadzona ewaluacja sposo- bu wdrażania metody animacji , której celem było potwierdzenie, czy metoda jest skuteczna i użyteczna. Wyniki i wnioski z tego badania, a także ewaluacji i monitoringu programu „Lokal- ne Partnerstwa PAFW” stały się podstawą niniejszej publikacji. Ewaluacja sposobu wdrażania metody oraz wyniki wcześniejszych badań potwierdziły słuszność przyjętych założeń teoretycznych. Metoda okazała się skuteczna i użyteczna w praktyce, tzn. służy aktywizacji mieszkańców społeczności lokalnych na rzecz dobra wspólnego zgodnie z oczekiwaniami i potrzebami lokalnymi. Co więcej, stosowanie metody przynosi również dodatkowe korzyści dla społeczności lokalnych, np. integruje mieszkańców wokół wspólnych celów i wzmacnia poczucie lokalnej tożsamości czy uruchamia uśpione po- tencjały lokalnych organizacji i instytucji.